OPWINDERS
WINDERS
Heel veel elektrische klokken werden slechts elektrisch opgewonden en hadden een conventionele aandrijving door een gewicht of een veer. Dat gewicht of die veer werd dan automatisch elektrisch opgehesen of opgewonden.Wel hebben ze vaak inrichtingen waarmee nevenwerken kunnen worden verzet.
Many electric clocks just had an electrical winding and were driven conventionally by a weight or a spring.That weight or spring was lifted or wound automatically by electricity. Indeed they often have devices to impulse slave clocks.
ELEKTROMAT
Zo bezit deze Duitse “Elektromat” een opwindveertje dat door het klapanker onderin periodiek wordt opgewonden. Het échappement is een Zwitserse ankergang.
This German “Elektromat” has a winding spring, periodically wound by the coil and “kick”-armature below. The escapement is a Swiss one with stoned pallets.
DAVID PERRET
Deze Zwitserse David Perret uit circa 1910 wordt aangedreven door de spiraalveer bovenin het uurwerk, die periodiek wordt gespannen door de electromagneet rechts. Ook hier weer een traditioneel échappement (onderaan).
This Swiss “David Perret” from ca. 1910 is driven by the coil-spring in the top , periodically drawn by the electromagnet on the right. Here also a traditional escapement. (below)
MAX MÖLLER
Volgens het schildje aan de onderzijde van het deurtje van deze Max Möller was deze klok een prijs op een landbouwtentoonstelling in 1909. Het was toen ongetwijfeld een nieuwigheid: een klok die je niet elke week hoefde op te winden. De aandrijving geschiedt door de zwarte spiraalveer, die periodiek wordt gespannen.De voeding is 3 volt en werd toentertijd verzorgd door twee zogeheten Leclanché-cellen, boven in de klok.
According to the little shield on the lower side on the door of this “Max Möller” this clock was a first prize on an agricultural exhibition in 1909. Without any doubt is was a novelty then: a clock with no need to wind every week.The clock is driven by the black vertical coil-spring, periodically tightened. The clock runs on 3 Volt DC , in that days provided by so called “Leclanché cells”, hidden in the top of the case.
ARON
Heinrich Aron was eigenlijk een fabrikant van elektriciteitsmeters maar het opwindmotortje uit deze meters kon heel goed worden gebruikt om de veer van een klok op te winden.Zijn firma zat in Charlottenburg bij Berlijn, maar had ook een filiaal in Parijs.Omdat Aron een jood was werd de firma door de Nazi’s verplicht een andere naam te nemen: Heliowattwerke
Actually Heinrich Aron was a manufacturer of electricity meters, but the motor from these meters could be used very well to wind the spring of a clock. His factory was located in Charlottenburg near Berlin, but also had a branch in Paris.”Aron” being a Jewish name, the factory was forced by the nazi’s to use another name: “Heliowattwerke”.
MARTI
Dit Franse klokje uit de jaren dertig van de vorige eeuw wordt opgewonden door een Ferraris-motor, waarbij een metalen schijf voortdurend door wervelstroompjes ronddraait. Dit fenomeen is ook te zien in elektriciteitmeters. Het uurwerk zelf heeft een balans-échappement.
This French little clock from the thirties of the past century has winding by a Ferraris motor: a metal disc turning by eddy currents. This phenomenon can be seen in electricitymeters.The movement has a balance wheel escapement.
ZENITH
Ook deze Zwitserse Zenith heeft een ferraris-motor.Hetzelfde model bestaat ook met een uurwerk dat aangedreven wordt door een weerstandsdraad (constantin) die als er stroom door loopt uitzet en dan weer krimpt. Uitgevonden door de Nederlander Jamin, jawel, een zoon van de stichter van de snoepfabriek.
This Swiss “Zenith” also contains a Ferraris motor. The same model exists also with a movement, driven by a resistance wire (constantin), expanding when heated by current and then shrimping again. Invented by the Dutchman Jamin, yes, a son of the founder of the famous candy, chocolate and cookies factory